Su ve Çevre Teknolojileri Dergisi 128. Sayı (Mart 2019)

PORTRE & RÖPORTAJ İLK EVLILIĞIM VE ÇOCUKLARIN DOĞUMU “Doktora başladıktan bir süre sonra Türkiye’ye gelmiş ve üç hafta içerisinde de evlenmiştim. İlk eşim, Çorum’da bizimle aynı mahallede yaşayan, tüccar bir ailenin kızı Kad- riye Hanım’dı. Evliliğimizin ardından eşimle Almanya’ya dönmüştüm. Ben doktora çalışmalarıma devam eder- ken, eşim de Almanca öğreniyordu. Kız Enstitüsü mezunu olmasından dolayı bir moda atölyesinde çalışıyor, hatta küçük çapta bazı ticari faali- yetlerde de bulunuyordu. Bu süre zarfında 24 Ocak 1968 yılında Han- nover’de kızım dünyaya geldi. Aynı yılın ağustos ayında Türkiye’ye geri döndüğümüzde, eşim ikinci çocuğu- muza hamileydi. Oğlum ise 17.Aralık 1968 tarihinde Çorum’da dünyaya geldi. Aynı yıl eylül ayında askerlik görevimi yerine getirmek için başvu- ruda bulunmuş ve yedek subay adayı olarak birliğe katılmıştım...” ASKERLIK... “Ailemin Çorum’da olmasından dolayı Ankara’da kalmak istiyordum. Bu nedenle birinci tercih olarak Eti- mesgut’u seçmiş, tank okulunda kal- mıştım. Altı ay süren okul dönemin- den sonra, kurada altı ay Etimesgut’ta kıta hizmeti ve bir yıl Kara Kuvvet- leri Çorlu İnşaat Emlak kuruluşunu çekmiştim.. Ankara’daki kıta hizmeti görevime devam ederken, Kara Kuvvetleri İnşaat Emlak Daire Baş- kanı Tümgeneral Hüsamettin Akal paşanın emriyle, atıksu konusunda Almanca bir kitabın çevirisini yap- maya başladım ve haftanın iki günü Etimesgut’a gittim. Komutanın kararı ile Ankara’da kaldım ve Çorlu’ya hiç gitmedim. Kara Kuvvetleri’nin İnşaat Emlak Dairesi’nde sürekli bir görev almıştım. Ankara’da kalacağı- mın netleşmesinin ardından rahmetli annemin ve kayınpederimin deste- ğiyle Ankara’da bir daire satın almış ve Çorum’da kalan ailemi Ankara’ya almış ve birlikte bu evde yaşamaya başlamıştık...” ZAFER MÜHENDISLIK OKULU’NDA BÖLÜM BAŞKANIYDIM “O dönemde Türkiye’de bir- çok özel yüksekokul bulunuyordu. Bugünkü vakıf üniversitelerine ben- zer okullar açabilmek mümkündü. Ankara’da olduğum dönemde bir arkadaşım Zafer Mühendislik Oku- lu’nun İnşaat Bölüm Başkanı olarak görev yapıyordu ve bana okulda ders vermemi teklif etmişti, ben de kabul etmiştim. Akşamları ders veriyordum. Süreç içerisinde askerlik görevim bitince İnşaat Bölüm Başkanlığı ve sonrasındaysa okulun müdür yar- dımcılığı ile müdür vekilliği görev- lerini üstlenmiştim. Aynı dönemde ODTÜ’de yarı zamanlı olarak kanali- zasyon konusunda ders veriyordum...” EGE ÜNIVERSITESI “O dönemde Anayasa Mahke- mesi tarafından alınan bir kararla, Zafer Mühendislik Okulu da dahil olmak üzere tüm özel okullar Ana- yasa aykırı bir şekilde kuruldukları için kapatılmış ve devletleştirilmişti. Ben de ortaya çıkan belirsizlik nede- niyle akademik kariyerim için başka okullara başvurma gereği hissetmiş ve bazılarından davet aldığım Kara- deniz Teknik Üniversitesi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Yıldız Teknik Üniversi- tesi ve Ege Üniversitesi’ne başvuruda bulunmuştum. Ege Üniversitesi yeni kurulmuş bir üniversiteydi ve girecek olduğum derste, ilk defa ben hocalık yapacaktım. Kendimi daha iyi göste- rebileceğim bir okuldu. İnşaat Bölü- mü’nde Turan, Semih ve Ünal Hoca olmak üzere toplam üç hoca bulunu- yordu. Bense dördüncü akademisyen olarak çalışmalarımı yürütecektim. Böylece 1971 yılının Eylül ayında İzmir’e taşındık...” DOÇENTLIK ÇALIŞMALARIMI BASMA FABRIKASINDA YAPIYORDUM “Ege Üniversitesi Mühedislik ve Mimarlık Fakültesi İnşaat Mühendis- liği Bölümü’nde Su Getirme, Kana- lizasyon ve Arıtma konularında ders veriyordum. 1974 yılında Doçent oluncaya kadar öğretim görevlisi ola- rak bu okuldaki çalışmalarım devam etmişti. Ege Üniversitesi’nde labo- ratuvar imkanları olamadığından doçentlik tez çalışmalarımı Eskişehir Basma Fabrikası’nda yapıyordum. Basma fabrikasında, tekstil fabrika- ları atıksularının arıtımı konusunda araştırma yürütüyordum. Fabrikadan aldığım numuneleri DSİ’nin Eskişe- hir’deki laboratuvarına götürerek, çalışmaları orada sürdürüyordum. 1974 yılında doçent olduktan sonra çevre konusuyla yakından ilgilen- meye başlamıştım. O dönem UNDP ve Türkiye arasından çevre mühen- disliği mesleğinin geliştirilmesine yönelik bir proje başlatılmıştı. Proje kapsamına İTÜ ve ODTÜ alınmıştı, fakat sonrasında uzun uğraşlarımızın ardından Ege Üniversitesi ve Boğa- ziçi Üniversitesi de projeye dahil edil- mişti. Bu kapsamda laboratuvarların kurulması konusunda finansal açıdan destek almaya başladık ve Avrupa ve ABD’de çevre konusunda hayata geçi- rilen uygulamalarla ilgili bilgi sahibi olduk. 1975 yılının yaz döneminde Türk-Alman Çevre Sempozyumu’nu gerçekleştirmiştik...” TÜRKIYE’DEKI ILK ÇEVRE MÜHENDISLIĞI BÖLÜMÜ “Tüm bu süreçler içerisinde çevre konusuyla ilgili daha önceden baş- layan düşüncelerim giderek olgun- laşmaya başlamıştı. Bu konuda beni suvecevre.com 58 SU VE ÇEVRE TEKNOLOJİLERİ • 03 / 2019