Su ve Çevre Teknolojileri Dergisi 136. Sayı (Kasım 2019)

30 SU VE ÇEVRE TEKNOLOJİLERİ • 11 / 2019 suvecevre.com Jonathhod de Andrade , Latin Amerika’nın sömürgecilik mirasını, bölgedeki şiddeti ve kendi deyimiyle “acil meseleler ve huzursuzlukları” inceliyor. O Peixe (Balık), Brezilya’nın Piaçabuçu ve Coruripe bölgelerindeki balıkçılar ile çekilmiş. Filmde balıkçı- ları bir ritüel gerçekleştirirken görüyo- ruz. Önce Balığı yakalıyor, ardından usulca göğüslerine bastırarak avları- nın nefesinin kesilmesini bekliyorlar. İnsan ile doğa ilişkileri özelinde şefkat ve boğma ifadelerinin nasıl iç içe geçe- bildiğiyle ilgileniyor. *** Dünya bugün neredeyse kendi kapasitesinin iki katını tüketiyor. Diğer bir ifadeyle, dünyaya bir dünya daha lazım. Eğer Çin, Amerika gibi bir tüke- tim toplumuna dönüşse, ortaya çıkan ihtiyaçların karşılanması için beş tane daha Dünya’ya ihtiyaç duyulacak. Yukarıdaki anlatımlardan da görül- düğü gibi Dünya’da her geçen gün tüketim artıyor, bu artış dünya kaynak- larının hızla azalmasına, hatta bitme- sine sebep oluyor. Bugün 7,5 milyar olan dünya nüfusunun asrın sonunda 11,2 milyara ulaşacağı dikkate alın- dığında dünyanın geleceği hakkında kaygı duyulması kaçınılmaz. Bugün tehlike çanları çalıyor. Yediğimiz can- lılarda ve balıklarda artan bir şekilde plastik atıklarına rastlanıyor. Okyanus- lara her sene 9 milyon ton plastik atık bırakılıyor. Türkiye’den denizlere karışan plas- tik atık miktarı ise yıllık 50 bin tonun üzerinde. Denizler, sular ve havadaki plastik maddeler insan sağlığı üzerinde tehlikeli sonuçlar doğuruyor. Yediğimiz besinden içtiğimiz suya kadar büyük risk altındayız. Uzmanlar, okyanusların 2050’ye kadar balıktan çok plastik atık içere- ceğini söylüyor. Dünya üzerinde plaj- lardaki atıkların %85’ini plastik mad- deler oluşturuyor. Denizleri korumak ve 7. Kıtanın daha da büyümemesi için Bienal’in de dikkat çektiği gibi atıkları kaynak olarak görmemiz ve yeniden değerlendirmemiz gerekiyor. Bienal’in dikkat çektiği bir diğer husus da, doğanın ve çevrenin korun- masının insanlığın sürdürebilirliği için önemli olduğu. 16. İstanbul Bienali için ekolojik sorunlar karşısında sanatın güncel durumunu pek çok sanatçı, düşünür, antropolog ve çevreci ile birlikte araş- tırmak için bir çıkış noktası oluşturu- yor. Bienal’in bende yarattığı etkiyi özet- lersem, Dünya, “Atılan Şeyler Ülkesi” olmamalıdır. Sizlere de atık sorununa farklı açıdan bakmayı sağlayan bu Bie- nali kalan kısa sürede ziyaret etmenizi tavsiye ediyorum Kaynaklar - https://www. bienal.iksv.org/ tr/16-istanbul-bienali/yedinci- kita -http://www.milliyet . com.tr/16-istanbul-bienali- yedinci-kita-yi-kesfedebilmek- molatik-13049/ - www. Habertürk.com/ bienal- nedir- 1753134 - https://m.bianet.org/bianet/ sanat/212858-16-istanbul-bienali- 7-kita-attigimiz-seyler-ulkesi - Ahmet Samsunlu, “Dünya Küresel Kullanım Limitini Hızlı Tüketti”, Çorum Haber, 19.8.2019 (*) Bienal , Fransızca iki yılda bir düzenlenen etkinliklere verilen ad. Çoğunlukla kültürel ve sanatsal faaliyetler için kullanılan bir terim. En eski bienal ise 1895’ten beri düzenlenen Venedik Bienali. Türkiye’de de 1987 yılından beri düzenlenen Uluslararası İstanbul Bienali bulunuyor. 1987’ye kadar Uluslararası İstanbul Festivali bünyesinde gerçekleştirilen plastik sanat sergileri, bu tarihte İstanbul Bienali adı altında ayrı bir etkinlik haline getirilmiş. (**) Küratör , genelde sergilerin oluşturulmasından açılışına kadar geçen her aşamayı organize eden insanlara verilen bir isim. Kimin/ kimlerin katılacağı, yerleşme planı, hatta katılanların işlerini nasıl yerleştirecekleri, mekan, medya ve sponsor işleriyle uğraşıyorlar. l