Su ve Çevre Teknolojileri Dergisi 149. Sayı (Aralık 2020)

Su ve Çevre Teknolojileri / Aralık 2020 41 suvecevre.com timlerin de yetersiz bulunduğunu gös- termektedir. 2. Tesis sorumlusu çevre mühendisi olarak tanımlanmakla birlikte; Tebliğin geneline bakıldığında; bölüm gözet- meksizin tüm üniversite mezunlarının atıksu arıtma tesisinde çalıştığını kanıt- laması halinde eğitime katılabilmesi ve bu eğitim sonunda atıksu arıtımı konusunda alacağı belge ile, 4 yıllık mühendislik eğitimi ve diploması ile bu eğitimi almış olan çevre mühendis- lerine alternatif olarak görev alabileceği ve 4 yıllık çevre mühendisliği eğitimi ile kazanılan AAT sorumluluğunda denklik sağlanacağı görülmektedir. 3. Çevre mühendisleri dışında arıtma tesisinde çalıştığını kanıtlama şartı getirilen personele yönelik olarak, şartları sağladığına dair sürecin nasıl değerlendirileceği suistimale açıktır. Örneğin; işletme sahibi tarafından eko- nomik gerekçeler ile Tebliğ tarihinden önce tesiste çalışmaya başlayan her- hangi bir personeli herhangi bir belge ile AAT sorumlusu olarak tanımlaya- bilmekte, dolayısıyla geçici maddeler yoluyla tesise tanınmış süre dahilinde farklı branşta personel istihdam edip belgelendirerek şartları sağlayabilmek- tedir. 4. Çevre Mühendislerinin 4 yıllık kapsamlı bir lisans eğitimi sonunda dip- loması ile elde ettiği mesleki hakları hiçbir meslek dalıyla paylaşılamaz. 5. Atıksu arıtma tesisleri alıcı ortamların ekolojik dengesinin sağ- lanması açısından oldukça önemlidir. İyi işletilmiş, alıcı ortam standartlarını sağlayan bir atıksu arıtma tesisi, genel- likle alıcı ortam olarak kullanılan sucul ortamlardaki canlı popülasyonu için çok önemlidir. Sucul ortamların eko- nomiye ve ekolojik dengeye olan katkısı bir gerçektir. Arıtma tesislerinden çıkan arıtma çamurlarının verimli kullanımı, enerjiye dönüştürülmesi konuları çevre mühendislerinin mesleki uzmanlık ala- nına giren en önemli konuların başında gelir. Çevre mühendisleri aldıkları 4 yıl- lık eğitim boyunca arıtma tesislerinin bütün proseslerini, olası problemleri ve çözüm yollarını gerek teorik olarak gerekse iş tecrübeleri, yapılan teknik geziler ve yapılan arıtma tesisi staj- larında pratik olarak aldığı eğitim ile değerlendirmektedir. Başka herhangi bir meslek dalının, aldığı kısa süreli eği- timlerle çevre mühendislerinin birçok bilim dalında dersler alarak uzmanlaş- tığı arıtma konusunda eriştiği düzeye ulaşması mümkün değildir. 6. Çevre mühendisliği alanında alınan eğitimin yok sayıldığı anlamına gelen, meslek alanımıza yönelik eğitim ve sertifikasyon süreci kabul edilemez. 7. Tesislerin ve proseslerin özel- liklerine göre; konusunda uzman meslek disiplinleri ile yürütülmesi bir zorunluluktur. Bir elektrik santralinde tesis sorumlusunun elektrik mühendisi olması, inşaat projelerinde şantiye şefi ve sorumluların inşaat mühendisle- rinden başkası olamayacağı gerçeği, arıtma tesislerinde de çevre mühen- disleri için de geçerlidir. Çevre mühen- disleri dışında başka meslek dalları tesis sorumlusu olmamalıdır. Arıtma tesislerinin en önde gelen unsuru çevre mühendisleridir. AAT işletiminde görev alan diğer mesleki uzmanlık disiplinleri, çalışmalarını ancak çevre mühendisle- rinin koordinatörlüğünde yürütebilirler. 8. Atıksu arıtma tesislerinde çalış- tığını kanıtlayan diğer meslek grupları tesis sorumlusu olarak tanımlanıyorken; uzun yıllar boyunca atıksu arıtma tesisi tasarımı, imalatı ve devreye alınması ile ilgili çalışmaları yürüten meslektaş- larımız, eğitime katılma ön şartı ile D sınıfı tesis sorumlusu olabilmektedir. Bu durum mesleki uzmanlık, eğitim ve çevre mühendisliği diploması yeterliliği ile çelişmektedir. 9. Tebliğin 6. maddesindeki D sınıfı tesis sorumlusunun asgari özel- liklerinde çalışma/deneyim şartı bulun- mamakta, ancak eğitim ve sınav şartı aranmaktadır. Diğer taraftan, aynı tesis sınıfı için çevre lisans düzeyi şartı yer almaktadır. Ancak Geçici 1. Maddeye (G.M.1) göre, “Atıksu arıtma tesisi işlet- mesinde karşılaşılan sorunlar ve çözüm yolları eğitimi” sertifikasını alan, (mev- cut) atıksu arıtma tesisinde çalıştığını beyan eden/kanıtlayan ve çoğu lisans düzeyinde olmayan kamu fen memurla- rının da bulunduğu diğer meslek grup-